Lets talk about seks - deel 3
Seks op leeftijd
Een lieve dame (78) zegt ietwat verlegen tegen mij: jij bent toch relatietherapeut? Mag ik je wat vragen? Mijn man en ik doen het nog met elkaar, is dat wel normaal?
Ik ben geraakt door haar kwetsbare openhartigheid, maar ik word er ook blij van en reageer: wat heerlijk! Vind u het nog fijn? En uw man ook?
De dame bevestigt dat met een lichte blos en ik vraag haar waarom het dan een probleem is.
Blijkt dat er in een blad voor ouderen geregeld verhalen staan van stellen die rond hun 40e gestopt zijn met seks! Dus vroeg deze lieverd zich al een tijdje af of zij en haar man wel normaal waren.
Weinig seks
In onze praktijk blijkt ook dat seks bij veel koppels weinig meer voorkomt of dat het problematisch is (geworden).
– Van haar hoeft het niet (meer) of – heel soms- van hem niet,
– ze hebben het te druk met werk en kinderen,
– ze zijn op elkaar uitgekeken,
– het draait bij hem alleen om seks (volgens haar),
– het gebeurt gewoon nog weinig
en vergelijkbare dingen horen we als reden.
Esther Perel
Esther Perel (2015) gaat dieper in op de verschillende redenen waarom mensen stoppen met seks hebben. Tegelijk ziet zij bij al die verschillende redenen, ook een grote overeenkomst.
Ze stelt dat voor een vaste relatie inlevingsvermogen, verbondenheid, acceptatie en gelijkheid belangrijk zijn. Maar voor spetterende seks zijn juist verschil, eigenheid en een gezonde dosis egoïsme nodig. Veel stellen verliezen zich zó in hun veilige relatie, dat hun seksleven daarbij uitgeblust wordt schrijft Perel.
Als we Perel hierin volgen, gaat het in de relatie dus om de balans van verbondenheid en autonomie. Waarbij autonomie staat voor het zorgen voor jezelf, het jezelf zijn, verschillend van de ander en waarbij verbondenheid staat voor zorgen voor de ander, soms ten koste van jezelf of je eigenheid
Maar wat heeft dit dan met seks te maken
Juist op seksueel gebied zijn er flink veel aannames die mensen hebben, onbewuste gedachten over wat hoort en wat niet hoort, wat mag en geaccepteerd is en wat niet. Soms vanuit de voorgaande generaties meegekregen, soms vanuit de cultuur of vanuit een religieuze achtergrond.
Als je vanuit je achtergrond hebt meegekregen dat je je als vrouw hebt te schikken naar je man, dan zal je op seksueel gebied als vrouw niet zo snel stilstaan bij je eigen verlangens.
Als je als man mee hebt gekregen, dat je vooral voorzichtig moet zijn met je vrouw dan zal je je niet zo snel laten gaan in een stevige vrijpartij. Dan ben je vooral gericht op wat zij nodig heeft en wat zij fijn vindt.
Als je beiden hebt meegekregen dat seks vies is en alleen bedoeld om kinderen te krijgen, dan zal het moeilijk zijn om te kunnen genieten van elkaars lichaam of van de aanrakingen van je eigen lichaam.
Terug vertaald naar autonomie en verbondenheid – overtuigingen die je (meestal onbewust) hebt, bepalen voor een deel hoe je reageert, ook op seksueel gebied.
Veel van onze cliënten zijn opgegroeid met het beeld dat het belangrijk is om voor de ander te zorgen en jezelf ondergeschikt te maken. Dat wat je zelf wilt/nodig hebt/ verlangt niet zo belangrijk is als wat de ander wil en nodig heeft.
Concreet betekent dit, dat zij niet hebben geleerd om stil te staan bij zichzelf, bij wat ze willen, fijn vinden en verlangen. Dat geldt voor hun hele leven en zeker op het gebied van aanraken, intimiteit en seks.
Tegelijk is dat verlangen er wel en vraagt het ook om aandacht.
Voorbeeld: Als vrouw heb je behoefte om gestreeld te worden, (bv. gezicht, rug, borsten, billen) voordat er überhaupt aan seks begonnen kan worden. Echter je hebt niet geleerd om dat toe te geven (aan jezelf) en/of te vragen (aan je partner). Iedere keer dat je seks hebt met je man, zonder dat er tegemoet gekomen wordt aan deze behoefte, raak je vanbinnen teleurgesteld. Ook zal je niet zo snel een orgasme krijgen.
In jou groeit de overtuiging dat het hem alleen om de seks te doen is (heb je misschien ook mee gekregen van je moeder of gelezen in vrouwenbladen). Er ontstaat steeds meer weerzin bij jou en afstand naar hem, maar omdat je hebt geleerd dat zijn behoefte belangrijker is dan die van jou, laat je hem zijn gang gaan. Na verloop van tijd kan je dit niet meer opbrengen en je fingeert hoofdpijn, vermoeidheid enz. Of inmiddels zit je zo in de knoop met jezelf dat je lichamelijke klachten krijgt, alleen al bij het denken aan seks. Zoals echte hoofdpijn, maagpijn, benauwdheid e.d.
Je man voelt zich intussen afgewezen en wordt steeds voorzichtiger, de spanning in jullie relatie groeit.
Terwijl je instak op verbondenheid in jullie relatie is het resultaat afstand en verwijdering.
Hoe kan jij, hoe kunnen jullie verandering brengen in deze situatie?
(Omdat deze blogs gaan over seks, steek ik ook in op dat vlak, alhoewel veel punten ook van toepassing zijn op de rest van de relatie).
– word je bewust van jezelf, van wie je bent, van je behoefte en van je verlangen
– Geef uiting aan je behoefte, bespreek het met je partner (dat is niet zo heel ingewikkeld! Een simpel: lieverd ik vind het fijn als we eerst even tegen elkaar aanliggen of vanuit de man: ik vind het fijn als je dat sexy ondergoed aantrekt, is al voldoende).
– Neem elkaar daarin serieus! Dat betekent niet dat je klakkeloos hoeft te doen wat de ander vraagt, maar luister naar en reageer zonder oordeel op wat de ander zegt.
– Vraag ook aan je partner wat hij of zij nodig heeft of naar verlangt. Je kan elkaar daar ook in helpen, door wat voorstellen te doen of door even hardop te fantaseren.
– Wees je bewust dat het niet gaat om de seks, om een orgasme te bereiken (al is dat natuurlijk wel heel lekker), maar dat het gaat om tijd samen. Om thuis te komen bij elkaar. Om intimiteit. En om te genieten van wie je bent, hoe mooi je gemaakt bent. En om te genieten van de ander en van zijn/haar schoonheid.
Dit zijn een paar basisregels om mee te beginnen. Omdat dit zeker niet het laatste blog zal zijn over dit onderwerp, werk ik dit een volgende keer graag verder uit.
Op welke manier bespreek jij met je partner wat je fijn/niet fijn vindt of waar je behoefte aan hebt?
Voel je vrij om dat hieronder te delen!
Of wat vind je moeilijk in het gesprek daarover?